Autor : Magdalena Kopystyńska
2021-03-08 14:01
O problemie moczenia nocnego dzieci, o tym kiedy rozpocząć diagnostykę urologiczną i roli wywiadu rodzinnego mówi dr. n. med. Piotr Gastoł, konsultant krajowy w dziedzinie urologii dziecięcej.
Aleksandra Kurowska, red. naczelna www.CowZdrowiu.pl: Panie doktorze, rodzice często zastanawiają się, w którym momencie moczenie się dzieci w nocy jest jeszcze czymś naturalnym, a kiedy może to być problem i powinni się zgłosić do urologa. Jak to wygląda? Do jakiego wieku dzieciom mogą zdarzać się takie nocne przypadki? Kiedy rodzice powinni zacząć się niepokoić i co lekarz POZ czy urolog może w tej sprawie zrobić?
Dr. n. med. Piotr Gastoł, konsultant krajowy w dziedzinie urologii dziecięcej: To jest problem bardzo szeroki, wbrew pozorom. To nie jest mała grupa pacjentów i my, jako urolodzy, staramy się tę wiedzę rozszerzać głównie na lekarzy rodzinnych, bo to do nich w pierwszej kolejności trafia taki pacjent. Generalnie, w dobie pampersów, za normę moczenia nocnego czy opanowanie suchości w nocy przyjęto, że do 5 roku życia moczenie się jest w normie. Poprzednio, jak nie było pampersów, były pieluchy tetrowe, to ta granica wieku była do 3 roku życia. Mokra, zimna pielucha tetrowa dawała bodziec do nauki. Ciepły, suchy pampers nie daje. Dlatego przesunięto tę granicę, ale to tak naprawdę świadczy o tym, że nie ma jednego wieku, kiedy mamy się przestać moczyć. Przyjęto teraz, dla populacji, 5 lat, ale bywają dzieci, które moczą się do 7, 10, 15 roku życia, a nawet dorośli mogą się moczyć w nocy.
Kiedyś miałem trochę takie pseudopocieszenie dla matek chłopców, że do wojska takiego nie wezmą, bo jak szedł 19-latek na komisję wojskową z zaświadczeniem o nocnym moczeniu od urologa, to od razu miał kategorię E, czyli niezdolny do niczego. Mówię to oczywiście jako anegdotę. Generalnie tak jak mówiłem - przyjęto teraz 5 lat. Do tego wieku rodzice mogą starać się pomóc jakimiś nawykami: żeby nie opijać się na noc, zdrowy tryb życia prowadzić. Aczkolwiek trudno jest to od małego dziecka egzekwować. Przyjęto, że moczenie się powyżej 5 roku życia powinno wzbudzić zainteresowanie rodziców. Zalecane jest przeprowadzenie badań - mocz, morfologia, glukoza. Te pierwsze badania lekarz POZ może zrobić we własnym zakresie. Ewentualnie może także porozmawiać trochę o zdrowych nawykach w piciu i oddawaniu moczu, dać pewne rady, np. skorzystanie z ubikacji przed snem. Jeśli takie proste rzeczy nie dają efektu, to należy skierować pacjenta do urologa i wykonać bardziej dokładne badania diagnostyczne. Trzeba także zwrócić uwagę rodzicom, że to moczenie nocne późniejsze, to opanowanie w suchości, bywa też rodzinne. Są rodziny, u których później to następuje. Jak się popytamy po wujkach, babciach, ciociach, to ktoś się moczył do 10 roku życia, brat mamy to się moczył jak miał jeszcze 7 lat, a siostra to do pierwszej miesiączki, różnie to bywa. Natomiast w wywiadzie warto zwrócić uwagę na wywiad rodzinny. Kiedy on jest dodatni, to to trochę uspokaja. Tak jak mówiłem - ustalono obecnie granicę 5 lat. Powyżej tego wieku już trzeba skierować do urologa na diagnostykę.
Polecamy także:
Prof. K. Składowski: COVID-19 to mniejszy problem niż rak
Czy lekarz stażysta może kwalifikować do szczepień?
Chemioterapia domowa- dobre rozwiązanie nie tylko na czas pandemii
magdalena.kopystynska@cowzdrowiu.pl