Zamiast dalekosiężnych planów - coroczne uchwały dotyczące tego, czym się zajmować przez kolejne miesiące - to jedna z kluczowych zmian, jaka ma nastąpić w porównaniu z programem wieloletnim na lata 2011-2022 „Narodowy Program Rozwoju Medycyny Transplantacyjnej”. Nowa strategia - jak deklaruje MZ - poprawi efektywność wydatkowania środków publicznych.

Za projekt w MZ odpowiada wiceminister Waldemar Kraska. Projekt wpisano dziś w wykaz prac legislacyjnych.

W nowej edycji programu, jak podkreśla NFZ, "nie wskazano enumeratywnie zadań do realizacji na każdy rok, gdyż definitywne planowanie przyszłych działań i kierunków interwencji okazuje się nieefektywne dla ich realizacji".

Co z finansami?

Zadania NST na lata 2024-2032 będą opracowywane i proponowane przez Krajową Radę Transplantacyjną w formie uchwały w terminie do dnia 30 czerwca poprzedniego roku kalendarzowego wraz z przewidywaniami kosztami, a następnie na ich podstawie minister właściwy do spraw zdrowia ustali poszczególne zadania NST w ramach środków przewidzianych na jej realizację oraz wskaże ich realizatorów. Natomiast zadania zaplanowane na 2023 r. są tożsame z zadaniami realizowanymi w ramach Narodowego Program Rozwoju Medycyny Transplantacyjnej w 2022 r., co zagwarantuje nieprzerwaną realizację tych zadań, które nie mogą być sfinansowane z innych źródeł. Jednocześnie w razie zidentyfikowania takiej potrzeby niektóre zadania mogą zostać zgłoszone do finansowania w ramach koszyka świadczeń gwarantowanych. Procedura przeniesienia zadania pn. „Finansowanie częściowe procedur medycznych – leczenie choroby przeszczep przeciw gospodarzowi” do koszyka świadczeń gwarantowanych już się rozpoczęła i zadanie to będzie finansowane w ramach NST tylko do czasu zakończenia tej procedury.

W Narodowej Strategii Transplantacyjnej określono obszary finansowania podzielone na inwestycje w:
1) zdrowie pacjenta – zadania dotyczące badań materiału pobranego od dawcy lub biorcy, przygotowanie materiału do przeszczepienia oraz leczenie pacjenta;
2) personel – działania skupiające się na rozwoju kadr medycznych, finansowaniu ich szkolenia i podnoszenia kompetencji;
3) infrastrukturę podmiotów związanych z transplantacją – zakup sprzętu oraz akcesoriów służących poprawie i unowocześnieniu infrastruktury podmiotów leczniczych oraz rozwój systemów teleinformatycznych służących do monitorowania stanu zdrowia zarówno biorcy, jak i dawcy;
4) działalność promocyjno-edukacyjną – akcje promocyjne i edukacyjne dla społeczeństwa i personelu medycznego.

Przypominamy, że Najwyższa Izba Kontroli przyjrzała się już transplantologii w Polsce. Niestety coraz więcej osób czeka na przeszczep, a liczba dawców maleje. Jedną z głównych przyczyn jest niedoszacowana wycena procedur transplantacyjnych, które wciąż są na poziomie z 2013 r. Trudną sytuację pogorszyła też pandemia COVID-19. W 2020 r. rekordziści musieli czekać na przeszczep nawet 12 lat.

Więcej: NIK: niedofinansowana transplantologia i kolejki do przeszczepów

Polecamy także:

3 lata po transplantacji płuc urodziła dziecko

Poltransplant: spada liczba przeszczepień