Autor : Anna Rokicińska
2020-03-05 10:49
Pracodawcy z branży farmaceutycznej postulują by senat zmienił rządową specustawę w sprawie koronawirusa. Chcą m. in. skrócenia okresu obowiązywania cen maksymalnych na leki i możliwości dochodzenie poniesionych kosztów od Skarbu Państwa
Swoje stanowisko wysłali do: Prezydium Senatu RP, członków senackiej Komisji Zdrowia, członków senackiej Komisji Ustawodawczej, Michała Dworczyka – ministra, członek Rady Ministrów, Łukasz Szumowskiego – ministra zdrowia, Macieja Miłkowskiego – podsekretarza stanu w Ministerstwie Zdrowia. List został wysłany w imieniu Konfederacji Lewiatan, Pracodawców RP, Związku Przedsiębiorców i Pracodawców, Polskiego Związku Pracodawców Przemysłu Farmaceutycznego, Związku Pracodawców Innowacyjnych Firm Farmaceutycznych INFARMA, Polskiej Izby Przemysłu Farmaceutycznego i Wyrobów Medycznych POLFARMED, Polskiego Związku Producentów Leków bez Recepty PASMI, Izby Gospodarczej „FARMACJA POLSKA”, Związku Pracodawców Hurtowni Farmaceutycznych.
Czego dokładnie domaga się przemysł farmaceutyczny?
Zmiany art. 8 ustawy mówiącego o cenach maksymalnych dla produktów leczniczych wykorzystywanych w związku z przeciwdziałaniem COVID-19. „Z uwagi na nadzwyczajną sytuację wprowadzenie tego przepisu jest zasadne. Postulujemy jednak, by obwieszczenie ministra zdrowia, o którym mowa w regulacji obowiązywało przez czas określony, nie dłużej niż 90 dni” czytamy w oświadczeniu.
Poprawek w art. 11 ust. 2 ustawy. Mówi on o wydawaniu przez premiera poleceń przedsiębiorcom. Pracodawcy farmaceutyczni uważają, że jest on zbyt „daleko idący”. Ich zdaniem w ustawie o organizowaniu zadań na rzecz obronności państwa realizowanych przez przedsiębiorców w art. 19 przewidziano zasady organizowania oraz nakładania na przedsiębiorców zadań na rzecz obronności. „Nie ma więc potrzeby by Prezes Rady Ministrów dysponował dodatkowym uprawnieniem do wydawania przedsiębiorcom wiążących poleceń w sytuacjach zagrożenia” czytamy w oświadczeniu. Jeśli jednak przepis zostałby w senacie utrzymany przedsiębiorcy postulują, by w zakresie poleceń stosowane były reguły kodeksu postępowania administracyjnego. Jeśli jednak premier uzyskałby te kompetencje pracodawcy chcą by za ich realizację przez przedsiębiorców przysługiwało „odpowiednie wynagrodzenie”. Chodzi o możliwość dochodzenia poniesionych kosztów od Skarbu Państwa. „Jednocześnie postulujemy rezygnację z obarczania przedsiębiorców kosztami przygotowań planistycznych do realizacji zadań nałożonych poleceniem Prezesa Rady Ministrów (art. 11 ust. 4 Ustawy)” czytamy w oświadczeniu.
Art. 20 ustawy zmieniający ustawę prawo farmaceutyczne w art 37 azg przedsiębiorcy uznają za „niejasny” „Obowiązujący art. 72a ust. 1 pkt. 1 Prawa farmaceutycznego przewiduje już obowiązek zgłaszania do ZSMOPL produktów leczniczych dopuszczonych do obrotu w Polsce, więc zasadność zmiany nie jest zrozumiała” piszą przedsiębiorcy. A pojęcie „producenta” występujące w ustawie nie występuje w ustawie prawo farmaceutyczne. „Poza tym zmiana przewiduje obowiązek rozpoczęcia raportowania do systemu ZSMOPL, w ciągu 24h od nałożenia obowiązku, co w wielu przypadkach jest technicznie niemożliwe do wykonania” czytamy w przesłanych uwagach. Jednocześnie przedsiębiorcy postulują, by reglamentacja produktów leczniczych, wyrobów medycznych i środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego (art. 37azg ust. 2) obowiązywała przez czas określony, tj. 90 dni.Zmian art 20 ustawy w zakresie art. 85a prawo farmaceutyczne. „Przepis ogranicza kanały dystrybucji producentów, importerów oraz hurtowni farmaceutycznych w odniesieniu do produktów ujętych w wykazie Ministra Zdrowia. Regulacja ma przy tym charakter ogólny, co nie znajduje uzasadnienia. W naszej ocenie stosowanie przepisu powinno być ograniczone wyłącznie do sytuacji zagrożenia epidemiologicznego lub szerzenia się choroby zakaźnej. Podobnie, ograniczeniom czasowym powinna również podlegać moc obowiązywania obwieszczeń wydanych przez Ministra Zdrowia” uzasadniają przedsiębiorcy. Jednocześnie uznając, ze kary za łamanie przepisu są zbyt wysokie. „Wystarczające jest, by maksymalna kara wynosiła 50.000 zł” stwierdzają producenci. Jednocześnie wskazują, że w art. 85a ust. 3, dotyczącym treści obwieszczenia ministra zdrowia, nie dodano fragmentu o sprzedaży produktów z hurtowni także do innych hurtowni. „Jest to niespójne z treścią art. 85a ust. 1, w którym przewidziano możliwość takiego kanału dystrybucji. W tym zakresie ust. 3 powinien więc zostać uzupełniony” dodają.
Zmian w art. 25 ustawy o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi. W tym zakresie wskazują na konieczność doprecyzowania art. 46d ust. 5 dotyczącego możliwości przejęcia na rzecz Skarbu Państwa produktu, wyrobu, środka albo sprzętu lub aparatury. „Wskazana regulacja daje możliwość zajęcia od producenta nie tylko danego produktu, ale również całej linii produkcyjnej, co znacząco ogranicza swobodę działalności gospodarczej” czytamy w przesłanym stanowisku. Ich zdaniem w przepisie nie ma przy tym mowy o jakiejkolwiek rekompensacie lub odszkodowaniu na rzecz przedsiębiorcy, zarówno za samo przejęcie, jak i ewentualne szkody. To „stanowi przejaw niezasadnego obciążania producentów kosztami, na które nie mają oni wpływu”. Wnoszą by te zapisy obowiązywały 90 dni.
Przeformułowania art. 36 ust. 1 ustawy czyli przepisów przejściowych i końcowych. Chcą by, Art. 36. 1. Przepisy art. 3–6, art. 8 i art. 10–14 straciły moc po upływie 180 dni od dnia wejścia w życie ustawy. „Jednocześnie proponujemy dodanie do art. 36 ust 3, wskazującego, że wraz z wygaśnięciem przepisów ustawy, moc obowiązującą utracą również obwieszczenia wydane na ich podstawie” czytamy w przesłanym stanowisku.
Czytaj także:
MZ: dziś przepisy o wprowadzeniu stanu zagrożenia epidemicznego