Autor : Aleksandra Kurowska
2020-03-23 16:40
Sanepid podał nową definicję przypadku na potrzeby nadzoru nad zakażeniami ludzi SARS-CoV-2 m.in. dotyczącą personelu medycznego. Chodzi m.in. o wyznaczenie, kogo badać. Spełnienie kryteriów podejrzenia przypadku jest wskazaniem do przeprowadzenia diagnostyki laboratoryjnej.
Dane o liczbie zakażonych: 749 osób z potwierdzonym koronawirusem w Polsce
DEFINICJA PRZYPADKU NA POTRZEBY NADZORU NAD ZAKAŻENIAMI LUDZI NOWYM KORONAWIRUSEM SARS-CoV-2
(definicja z dnia 22.03.2020, opublikowana dzisiaj).
Zacznijmy od końca, czyli od klasyfikacji przypadku - tu są opisane trzy grupy, a czy do którejś się należy można ustalić w oparciu o opis poniżej.
A Podejrzenie przypadku - to już jest wskazaniem do przeprowadzenia diagnostyki laboratoryjnej.
Każda osoba spełniająca:
– kryterium kliniczne grupy A bez stwierdzenia innej etiologii w pełni wyjaśniającej obraz kliniczny oraz kryterium epidemiologiczne nr 1) (te kryteria są niżej w tekście)
LUB
– spełniająca kryterium kliniczne grupy A oraz kryterium epidemiologiczne nr 2) lub 3)
LUB
– spełniająca kryterium kliniczne grupy B
B Przypadek prawdopodobny - wskazanie do badań
Każda osoba spełniająca kryteria podejrzenia przypadku oraz kryteria laboratoryjne przypadku prawdopodobnego
C Przypadek potwierdzony
Każda osoba spełniająca kryteria laboratoryjne przypadku potwierdzonego.
A tu są kryteria do których porównywana jest sytuacja danego pacjenta/pracownika medycznego:
Kryteria kliniczne
Każda osoba, u której wystąpił
Grupa A. Kryteria wymagające dodatkowo spełnienia kryterium epidemiologicznego.
Co najmniej jeden z wymienionych objawów ostrej infekcji układu oddechowego:
– gorączka
– kaszel
– duszność
Grupa B. Kryteria niewymagające spełnienia kryterium epidemiologicznego
– osoba hospitalizowana z objawami ciężkiej infekcji układu oddechowego bez stwierdzenia innej etiologii w pełni wyjaśniającej obraz kliniczny
LUB
– osoba w nagłym stanie zagrożenia życia lub zdrowia z objawami niewydolności oddechowej
Kryteria laboratoryjne
Kryteria laboratoryjne przypadku potwierdzonego:
– wykrycie kwasu nukleinowego SARS-CoV-2 z materiału klinicznego (zobacz 1 na dole tekstu) potwierdzone badaniem molekularnym ukierunkowanym na inny obszar genomu wirusa (zobacz 2 na dole tekstu).
Kryteria laboratoryjne przypadku prawdopodobnego:
Co najmniej jedno z następujących kryteriów:
– dodatni wynik molekularnego testu w kierunku obecności koronawirusów (pan-coronavirusRT-PCR)
– niejednoznaczny wynik badania wykrywającego kwas nukleinowyCOVID-19
Zobacz także: MZ sprowadziło testy kasetkowe i testuje ich skuteczność w szpitalach
Kryteria epidemiologiczne
Każda osoba, która w okresie 14 dni przed wystąpieniem objawów spełniała co najmniej jedno z następujących kryteriów:
przebywała lub powróciła z obszaru, w którym występuje też lokalna lub o małym stopniu rozpowszechnienia transmisja COVID-19 (zobacz 3 na dole tekstu)
miała bliski kontakt z osobą, u której stwierdzono zakażenie COVID-19 (kontakt z przypadkiem potwierdzonym lub prawdopodobnym). Jako bliski kontakt należy rozumieć:
zamieszkiwanie z przypadkiem COVID-19,
bezpośredni kontakt fizyczny z przypadkiem COVID-19 (np. podanie ręki),
bezpośredni kontakt bez zabezpieczania z wydzielinami osoby z COVID-19 (np. dotykanie zużytej chusteczki higienicznej, narażenie na kaszel osoby chorej),
przebywanie w bezpośredniej bliskości (twarzą w twarz) osoby chorej-przez dowolny czas
przebywanie w odległości 2 metrów od przypadku COVID-19 przez czas dłuższy niż 15 minut w sytuacji każdej innej ekspozycji niewymienionej powyżej
personel medyczny lub inna osoba bezpośrednio opiekująca się chorym z COVID-19 lub osoba pracująca w laboratorium bezpośrednio z próbkami osób z COVID-19 bez odpowiedniego zabezpieczania lub w przypadku gdy doszło do uszkodzenia stosowanych środków ochrony osobistej lub w przypadku stwierdzenia ich nieprawidłowego zastosowania ,
kontakt na pokładzie samolotu i innych zbiorowych środków transportu obejmujący osoby zajmujące dwa miejsca (w każdym kierunku) od osoby z COVID-19, osoby towarzyszące w podróży lub sprawujące opiekę, członkowie załogi obsługujący sekcję, w której znajduje się chory (w przypadku ciężkich objawów u osoby z COVID-19 lub jej przemieszczania się za bliski kontakt należy uznać wszystkich pasażerów znajdujących się w sekcji lub na pokładzie środka transportu);
uzyskanie informacji od odpowiednich służb, że miał miejsce kontakt z potwierdzonym przypadkiem.
Czynni zawodowo przedstawiciele zawodów medycznych, mogący mieć kontakt z osobą zakażoną, podczas wykonywania obowiązków zawodowych, u których wystąpiły objawy infekcji układu oddechowego bez stwierdzenia innej etiologii w pełni wyjaśniającej obraz kliniczny.
Zobacz także: Koniec z monopolem na testy. Warsaw Genomics zrobi do 1000 na dobę
1. Próbki materiału klinicznego z dolnych dróg oddechowych (popłuczyny pęcherzykowo – oskrzelowe (BAL),bronchoaspirat, odkrztuszana plwocina) mają większą wartość diagnostyczną niż próbki z górnych dróg oddechowych (np. wymaz z nosogardła)
2. Jeżeli to możliwe, należy wykonać sekwencjonowanie
3.Informacje na temat obszarów z lokalną transmisją znajduje się w aktualnym dokumencie publikowanym przez WHO pod linkiem https://www.who.int/emergencies/diseases/novel-coronavirus-2019/situation-reports/
Polecamy także:
GIS rozszerza kryteria w podejrzeniu o COVID-19
ABM: start badań nad szczepionką na koronawirusa
Naukowcy ze Śląska chcą przechytrzyć koronawirusa poprzez enzym
Redaktor naczelna, od ponad 20 lat pracuje w mediach. Była redaktor naczelna Polityki Zdrowotnej, redaktor m.in. w Rzeczpospolitej, Dzienniku Gazecie Prawnej. Laureatka branżowych nagród dla dziennikarzy i mediów medycznych oraz Polskiej Izby Ubezpieczeń. Kontakt: aleksandra.kurowska@cowzdrowiu.pl