Autor : Aleksandra Kurowska
2023-02-21 16:03
Resort pracy przyznaje, że warsztaty terapii zajęciowej mają wiele problemów - główne zaś to rotacja pracowników z powodu za niskich pensji, rosnące ceny energii, usług itp. Więc szykuje podwyżki, ale gdy porównamy ich planowaną wysokość z tym jak rosną koszty w Polsce, to sytuacja się nie poprawi, a wręcz pogorszy.
Wiele mówi się o godności osób niepełnosprawnych, ich komforcie życia, aktywizacji, ale w realizacji tych postulatów jest problem. Jedną z form pomocy są warsztaty terapii zajęciowej.
Resort pracy umieścił w wykazie prac legislacyjnych projekt, który ma poprawić finansowanie tych placówek, bo przyznaje, że wzrost cen towarów, usług czy zmiany w wysokości pensji powodują, że pieniędzy nie wystarcza. I można byłoby powiedzieć, że to świetna inicjatywa, o ile nie zestawi się tego, o ile pieniędzy ma być więcej, z tym ile rosną płace, ceny energii, wody, środków czystości i innych towarów i usług, w tym materiałów do terapii zajęciowej w pracowniach.
Projekt nowelizacji rozporządzenie w sprawie algorytmu przekazywania środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych samorządom wojewódzkim i powiatowym podnosi wysokość dofinansowania w WTZ w 2023 r. z kwoty 27 696 zł do kwoty w wysokości 29 496 zł (czyli o 1,8 tys. zł) oraz w 2024 r. z kwoty 29 496 zł do kwoty 31 296 zł (znów o 1,8 tys. zł i ta ostatnia kwota przewidziana jest jako kwota dofinansowania w kolejnych latach). To oznacza, że w tym roku planowany wzrost wyniesie niecałe 6,5 proc. a w kolejnym jeszcze mniej.
Dla porównania w styczniu inflacja wyniosła 17,2 proc. Żywność drożała o prawie 21 proc., użytkowanie mieszkania o ponad 22 proc., a paliwa o 18,7 proc. Dla porównania przeciętne miesięczne wynagrodzenie w sektorze przedsiębiorstw w styczniu 2023 r. wyniosło 6883,96 zł brutto i wzrosło o 13,5 proc. rok do roku.
Przy okazji projektów dowiadujemy się, że wynagrodzenia osobowe pracowników WTZ stanowią ok. 60 proc. kosztów działalności WTZ ogółem (np. w 2016 r. - 62,5 proc., w 2019 r. - 63,6 proc., w 2021 r. - 64,1 proc.). W 2016 r. na wynagrodzenia osobowe pracowników wydatkowano kwotę 294,6 mln zł, w 2019 r. - 360,1 mln zł, a w 2021 r. - 447,5 mln zł.
- Analizując dane dotyczące wybranych kosztów działalności WTZ w 2021 r., należy zauważyć, że średnie roczne wynagrodzenie na pracownika wyniosło 43 805 zł (średnie roczne wynagrodzenie na etat - 51 407 zł) - informuje resort i Paweł Wdówik - Sekretarz Stanu, Pełnomocnik Rządu ds. Osób Niepełnosprawnych (odpowiedzialny za projekt).
Warsztat jest wyodrębnioną organizacyjnie i finansowo placówką stwarzającą osobom niepełnosprawnym niezdolnym do podjęcia pracy możliwość rehabilitacji społecznej i zawodowej w zakresie pozyskania lub przywracania umiejętności niezbędnych do podjęcia zatrudnienia.
Warsztaty mogą być organizowane przez fundacje, stowarzyszenia lub przez inne podmioty.
Celem warsztatu jest:
aktywne wspomaganie procesu rehabilitacji zawodowej i społecznej osób niepełnosprawnych,
stwarzanie osobom niepełnosprawnym niezdolnym do podjęcia pracy możliwości rehabilitacji społecznej i zawodowej w zakresie pozyskania lub przywracania umiejętności niezbędnych do podjęcia zatrudnienia.
Wykorzystuje się przy tym techniki terapii zajęciowej zmierzające do usamodzielnienia uczestników, poprzez "wyposażenie ich w umiejętności wykonywania czynności życia codziennego oraz zaradności osobistej, a także rozwijania psychofizycznych sprawności oraz podstawowych i specjalistycznych umiejętności zawodowych, umożliwiających uczestnictwo w szkoleniu zawodowym albo podjęcie pracy".
Uczestnikami warsztatów mogą być osoby posiadające prawnie potwierdzony status niepełnosprawności, niezdolne do podjęcia pracy. Zgłoszenia osób niepełnosprawnych, które chcą uczestniczyć, w warsztacie przyjmuje i zatwierdza jednostka zamierzająca utworzyć warsztat lub jednostka prowadząca warsztat, w uzgodnieniu z powiatowym centrum pomocy rodzinie.
Terapię prowadzoną w warsztacie realizuje się na podstawie indywidualnego programu rehabilitacji uczestnika, który zawiera informacje dotyczące osoby niepełnosprawnej, planowanych działań wobec uczestnika i spodziewanych efektów tych działań.
W warsztacie działa rada programowa, która dokonuje okresowej oraz, nie rzadziej niż co 3 lata, kompleksowej oceny realizacji indywidualnego programu rehabilitacji uczestnika warsztatu i zajmuje stanowisko w kwestii osiągniętych przez niego postępów w rehabilitacji, uzasadniających np. podjęcie zatrudnienia i kontynuowanie rehabilitacji zawodowej w warunkach pracy chronionej lub na przystosowanym stanowisku pracy, lub potrzebę skierowania osoby niepełnosprawnej do ośrodka wsparcia, ze względu na brak postępów w rehabilitacji i złe rokowania.
Czytaj także:
Fundusz Medyczny: MZ o konkursie na dofinansowanie SOR
Międzynarodowy Dzień Psychologa: ustawa leży w Sejmie blisko 500 dni
Gospodarka: Polacy wstrzymali zakupy. Co ze zdrowiem?
Wysoki VAT na kubeczki menstruacyjne - RPO pisze do ministra
Redaktor naczelna, od ponad 20 lat pracuje w mediach. Była redaktor naczelna Polityki Zdrowotnej, redaktor m.in. w Rzeczpospolitej, Dzienniku Gazecie Prawnej. Laureatka branżowych nagród dla dziennikarzy i mediów medycznych oraz Polskiej Izby Ubezpieczeń. Kontakt: aleksandra.kurowska@cowzdrowiu.pl