Autor : Anna Rokicińska
2021-06-08 15:39
Blisko 36 proc. pielęgniarek jest obecnie w wieku pomiędzy 50, a 60 rokiem życia. Prawie 1/3 wciąż pracuje mimo osiągnięcia wieku emerytalnego. Dane opublikowała Naczelna Izba Pielęgniarek i Położnych w raporcie o katastrofie kadrowej w tych zawodach.
Raport dotyczy aktualnej sytuacji kadrowej w zawodach pielęgniarki i położnej w Polsce. Wskazuje strukturę wieku w tych zawodach. Zawiera prognozy dotyczące liczby pielęgniarek i położnych do 2030 r. w ujęciu krajowym z podziałem na województwa. Opiera się o dane z Centralnego Rejestru Pielęgniarek i Położnych.
Ile lat ma przeciętna pielęgniarka i położna?
Jak wynika z raportu NIPiP, największy liczbowo przedział wiekowy wśród pielęgniarek to 51–60 lat, który obejmuje 83 129 pielęgniarek, co stanowi 35,8 proc. liczby zatrudnionych. Mimo nabycia uprawnień emerytalnych ciągle pracuje w zawodzie aż 63 120 pielęgniarek (przedziały 61–70 i przedział pow. 70 lat). Stanowi to 27,2 proc. ogółu zatrudnionych.
Podobnie jest w przypadku położnych. Największy liczbowo przedział wiekowy to również 51–60 lat, który obejmuje 10 094 zatrudnionych położnych. Stanowi to 35,8 proc wszystkich zatrudnionych położnych. Osoby pracujące pomimo uzyskania uprawnień emerytalnych stanowią 23,5 proc. i jest ich 6 683.
Jak wygląda struktura wieku w podziale na województwa? Najstarsze pielęgniarki pracują w województwie dolnośląskim. Tam średnia wieku to 55,21 lat. Najmłodsze są pielęgniarki z podkarpackiego – 48,92 lat. W przypadku położnych najstarsze są te pracujące w województwie lubuskim – 55,05 lat, a najmłodsze w 44,55 lat. Średnia wieku pielęgniarek w Polsce to 53,2 lata, a położnych 51 lat.
Jakie są dane o zgonach pielęgniarek i położnych?
Statystyczna pielęgniarka, położna żyje krócej niż statystyczna Polka. Naczelna Izba Pielęgniarek i Położnych, po analizie danych otrzymanych z Rejestru PESEL za okres ostatnich pięciu lat, wyliczyła, iż średnia ich wieku w chwili zgonu to tylko 61,5 roku. Są to dane znacznie niższe niż dla całej populacji. Przypomnijmy – średnia wieku kobiet w Polsce to 81,8 lat.
Ile będzie pielęgniarek i położnych w 2030 roku?
Prognozę liczby pielęgniarek i położnych przygotowano w oparciu o liczbę osób, które nabędą uprawnienia emerytalne w latach 2021–2030 oraz na postawie liczby osób uzyskujących prawo wykonywania zawodu. Dla potrzeb tego raportu założono, iż liczba osób uzyskujących prawo wykonywania zawodu będzie wynosiła tyle samo, co w 2020 r., czyli 5693 osoby. Założono także, iż 100 proc. osób uzyskujących prawo wykonywania zawodu podejmie pracę w zawodzie. Ponieważ populacja mężczyzn w obu zawodach stanowi ok. 2 proc. dla potrzeb tej analizy przyjęto założenie, iż nabywają uprawnienia emerytalne w wieku 60 lat.
Mimo tak optymistycznego założenia, prognoza wskazuje, iż do 2025 r. liczba zatrudnionych pielęgniarek i położnych zmniejszy się o 16 761, a do 2030 r. o 36 293. Należy również pamiętać, iż w chwili obecnej pracę w zawodzie pielęgniarki lub zawodzie położnej wykonuje 69 585 osób, mimo uzyskania uprawnień emerytalnych. Te pielęgniarki i położne mogą w każdej chwili przejść na emeryturę.
Jakie są rekomendacje NIPiP?
Niezbędnym jest zwiększenie liczby osób uzyskujących prawo wykonywania zawodu pielęgniarki lub położnej.
Aby utrzymać obecny wskaźnik 5,2 na 1 tys. mieszkańców konieczne jest zwiększenie liczby absolwentów z ok 5,6 tys. do 10 tys. rocznie.
Na kierunkach pielęgniarstwo i położnictwo należy kształcić 20 tys. osób rocznie, aby zrealizować założenia wskazane w Polityce Wieloletniej Państwa na rzecz Pielęgniarstwa i Położnictwa w Polsce przyjętej przez Rząd RP. Dokument ten wskazuje na konieczność podjęcia działań zmierzających do osiągnięcia w Rzeczypospolitej Polskiej wskaźnika liczby pielęgniarek na poziomie średniego wskaźnika OECD (9,4 dla 2016 r.) w okresie 15 lat.
Dla osiągnięcia tych celów koniecznym jest:
zwiększenie liczby miejsc i wydziałów na kierunku pielęgniarstwa oraz położnictwa w każdym województwie,
wprowadzenie stypendiów,
zagwarantowanie zatrudnienia po studiach,
promowanie zawodów wśród absolwentów szkół średnich.
Należy pilnie podjąć działania, które zachęcą osoby posiadające uprawnienia emerytalne do dalszego wykonywania zawodu.
Dla osiągnięcia tego celu koniecznym jest:
wydłużenie urlopów wypoczynkowych,
wprowadzenie dodatków motywacyjnych,
wprowadzenie urlopów dla poratowania zdrowia,
refundacja świadczeń rehabilitacyjnych.
Podjąć działania, które zapobiegną zmniejszeniu liczby pracujących pielęgniarek i położnych.
Dla osiągnięcia tego celu koniecznym jest:
wprowadzenie dodatków za pracę w warunkach szczególnych,
zapewnienie stabilnego wynagrodzenia uwzględniającego posiadane kwalifikacje i zdobyte doświadczenie zawodowe,
wprowadzenie dodatków za długoletnią pracę,
wprowadzenie dopłaty do wypoczynku,
wprowadzenie świadczeń mieszkaniowych.
Dodajmy, że dziś minister zdrowia Adam Niedzielski brał udział w czepkowaniu studentów pielęgniarstwa w Raciborzu i przekonywał, jak ważne są pielęgniarki i położne. Wczoraj natomiast odbył się strajk ostrzegawczy pielęgniarek i położnych zorganizowany przez Ogólnopolski Związek Zawodowy Pielęgniarek i Położnych. Podczas protestu przytaczały te same argumenty, które wynikają z zaprezentowanego dziś raportu NIPiP.
Źródło: NIPiP
Polecamy także:
Koalicja dla zdrowia– program wsparcia organizacji pacjentów
Niepożądane Odczyny Poszczepienne – czy prowadzą do zgonów?
Szczepienie przeciwko COVID-19 w aptece jeszcze przed wakacjami?